Half november opende eetcafé de Koetsier zijn deuren. LoenensNieuws was er als de kippen bij om de twee nieuwe eigenaren te spreken.
Ik zit aan de stamtafel van het etablissement dat nogal eens van naam veranderde. Wie kent de namen nog? Het Koetsiertje, Boek, ’t Stuivertje, Paolo’s. Nu heeft de Koetsier zijn naam weer terug die aan het verleden herinnert. In vervlogen tijden herbergden de koetsiers hier hun paarden. De ringen aan het plafond herinneren hier nog aan. Mij beide gesprekspartners zijn al meer dan dertig jaar actief in de horeca. Sjoerd Schneider heeft heel lang een restaurant gehad in Amsterdam. Gijs Vermeulen heeft een iets langere cv. Hij werkte bij of was eigenaar van heel wat horecatenten in Loenen en omgeving. Het zijn vrienden die elkaar al lang kennen en die al eerder het idee hadden om samen iets te doen. Nu deed de mogelijkheid zich voor om dit pand over te nemen, nadat Paolo’s gestopt was. Sjoerd: “Twee ouwe knarren, die samen wat gaan doen. Als je het zolang volhoudt in de horeca dan moet je wel iets goeds doen. We vinden dit vak en het omgaan met mensen gewoon erg leuk.”
Rust gebracht in de inrichting
Op het oog lijkt er niets zoveel veranderd in de ruimte. Gijs: “Toch wel! We hebben veel weggehaald. Er waren veel dingen, spotjes, materialen en kleuren; veel tegeltjes ook en een luik naar de keuken. We hebben rust gebracht met weinig kleuren en veel aandacht besteed aan de bar. Hier kunnen we face to face inschenken. De keuken, dat zie je natuurlijk niet, is bijna helemaal vervangen.”
Later gaan ze ook het terras aanpakken, zodat dit vanaf het voorjaar ook een aantrekkelijke plek is om in het zonnetje van een hapje en een drankje te genieten.
Huiskamer van Loenen
Als ik vraag naar het concept is Gijs heel duidelijk: “We willen een soort huiskamer van Loenen zijn, waar je terecht kunt voor een kop koffie, lekker kunt eten en aan de bar zitten. In een gemoedelijke sfeer kun je alleen of met een groep doen waar je zin in hebt, ook gewoon aan de stamtafel zitten.
De heren maken nu lange dagen, want ze willen er zoveel mogelijk zelf ook zijn. Zeker in het begin is die herkenbaarheid voor de bezoekers belangrijk. Een deel komt zeker ook omdat ze Gijs of Sjoerd kennen.
Ingewerkt team
Nog nauwelijks begonnen en het team lijkt al goed op elkaar ingespeeld. Ze weten hoe belangrijk een goede kok is. Met Koen Terra hebben ze er eentje in huis die zijn sporen in de omgeving al ruimschoots verdiend heeft. Sjoerd: “Ik schat hem hoog in. Samen met Jan Willem Feitsma, die ook in de keuken werkt, zijn de eerste ervaringen goed. We zoeken nog wel uitbreiding voor in de keuken!”
Geen standaard eetcafé
Ik wil weten wat het concept is. Gijs: ”Wij serveren van alles wat, van een zuurkool à la mama tot een curryschotel. We willen wegblijven van de standaardgerechten in een eetcafé als carpaccio en saté. Daarom serveren wij bijvoorbeeld een spies tempura. Ook voor de (kleine) kids willen wij een lekker bordje eten maken.” Sjoerd vult gretig aan: “Wij willen een eetcafé met de sfeer uit de jaren 80 zijn, met goed eten. Je komt bekenden tegen, je eet wat, praat daarna nog even met iemand aan de bar. Dat misten wij eigenlijk in het dorp. Na elven kun je hier nergens meer terecht. Wij zijn door de week tot 1 uur open en in het weekend tot 2 uur. Dus ’s avonds laat kun je hier ook nog lekker een biertje drinken. “
Iedereen is welkom, maar de Koetsier richt zich niet specifiek op de tienerjeugd. Het zal zeker geen feesttent worden, laat Gijs weten.
Toekomst
Hoe staan jullie er over vijf jaar idealiter voor? Gijs: “Dat we goed geboekt zijn, dat je hier gemakkelijk naar binnen loopt en lekker kunt eten en drinken. En dat we ook een regiofunctie hebben, net als ’t Amsterdammertje vroeger. Ergens een drankje doen, dan ergens anders eten en op plek drie nog een afzakkertje halen.” Sjoerd vult aan: “Er moet reuring, gezelligheid zijn, zodat je hier graag naar binnen wilt. Het moet laagdrempelig zijn en in een ongedwongen, niet chique sfeer moet je kunnen zijn wie je bent. Geen poeha, maar gezelligheid. We moeten er ook zelf lol in hebben en dat uitstralen.“
Ik schat in dat het met deze ervaren en bevlogen horecamannen vast goed gaat komen in de Koetsier.
Fred Nieuwesteeg
Foto(’s) Monique Molenaar
