Stichtse Vecht is een muziekgezelschap rijker. Helge Slikker en Tim Klaase uit Vreeland namen vlak voor de coronaperiode het initiatief om samen muziek te gaan maken. Zij wilden zich richten op de wijde wereld, maar de lockdowns dwongen hen om hun inspiratie dicht bij huis te zoeken. Zij maakten songs over de wereld ‘hier om de hoek’, poëtische verhalen uit en over onze regio. Boeiend, ontroerend en altijd mooi.
Bij de kapstok begon de samenwerking
Het begon een paar jaar geleden bij de kapstok van de basisschool. Twee vaders brachten hun kind naar school en bleven daar even hangen. Het waren Amsterdammers die met hun gezin de stad de rug hadden toegekeerd en, los van elkaar, in Vreeland terecht waren gekomen.
Helge Slikker is een van die mannen. Hij componeert film- en theatermuziek en is singer songwriter. Al jarenlang schreef en zong hij voornamelijk Engelse liederen. Ook schreef hij liedjes voor Stef Bos, Paul de Munnick en Ricky Koolen. Op een zonnige junidag onlangs trad hij met een aantal van zijn eigen Engelstalige songs op bij het fort Nieuwersluis, tijdens het Midzomerfestival aan de Vecht.
De ander is Tim Klaase. Hij is filmregisseur en scenarioschrijver, maar is ook zeer bedreven op verschillende tokkelinstrumenten, zoals gitaar, mandoline en banjo. Tim komt uit een familie van folk-muzikanten en werkte jarenlang als theatermuzikant. Sinds hij Helge kent, begeleidt hij hem regelmatig met vaardige hand.
Verschillende talenten, één visie
Helge en Tim hoefden niet lang te praten voordat zij besloten samen te werken. Ze vonden elkaar en smeedden plannen voor een muzikaal project. Alleen moesten ze die plannen al gauw laten varen omdat corona hen in hun directe leefomgeving ‘gevangen’ hield. Maar ze beschikten over veerkracht. Mogelijk lieten zij zich leiden door de wijsheid van de nachtburgemeester van Rotterdam Jules Deelder: “Binnen de perken zijn de mogelijkheden even onbeperkt als daarbuiten”. Zij vonden inspiratie in hun eigen regio: de Vechtstreek.
Aanvankelijk keken ze als vreemdelingen tegen de dorpse samenleving aan maar al gauw gingen ze er ook echt deel van uitmaken. Ze ontdekten het dorpse leven met zijn eigen verhalen en zijn eigen geschiedenis. Hun reflectie op het leven ‘vertaalden’ ze in ontroerende en soms wat nostalgische verzen en muziek. Maar ook pittig. Het werd een mengeling van pop-, folk- en jazzmuziek. Zij zorgden ook voor verbinding: tussen oud en nieuw en tussen musici die doorgaans verschillende genres spelen. En zo werd ‘Hier om de hoek’ geboren: een concerttour en muziekalbum met eigentijdse muzikale verhalen over onze regio, uitgevoerd door een brede groep musici uit de streek.
Voorbeelden
Wat we als inwoners van Stichtse Vecht al lang als vanzelfsprekend beschouwen, kan ineens weer tot nadenken stemmen. Neem bijvoorbeeld de Slotlaan/Spoorlaan tussen Loenersloot en Vreeland, rond 1950 bruut doorsneden door het Amsterdam-Rijnkanaal.
...dan stopt de weg, opeens, loopt dood in het kanaal rechts de stad, links de nieuwe brug naar de snelweg, de nieuwe tijd, vooruitgang, voorwaarts daar sta je dan, je kunt nooit meer terug Om dan tenslotte te verzuchten: we gaan voorbij.
Een andere song geeft de overpeinzingen weer van een dorpse ondernemer in coronatijd. Hij loopt in de ochtendmist langs de Zuwe. Het lied roept mooie beelden op met als conclusie:
de wereld heeft haar eigen plan luistert niet naar een enkele man en die man die weet het wordt een kwestie van geduld en hoop en tijd en angst zo is het zo zal het zijn
‘Hier om de hoek’ zingt over buurt en plein en veel meer. Over een vrouw die de hond uitlaat en zowel afstand als nabijheid ervaart bij het zien van een groep jonge meiden:
Zij is hen Ze ziet een groepje meiden naar school toe gaan pratend over alles, over niets een tocht die zij ooit vroeger veel heeft gemaakt op haar rode fiets zij is hen zij zijn haar er zit een generatie tussen, een wereld van verschil maar ze zijn elkaar.
Er is een lied over de brugwachter die het aflegt tegen de automatisering van zijn brug, over het erfgoed, over de kerstmarkt waarbij de Vecht van Glühwein lijkt en een overpeinzing over Huis en Haard, waarbij we ons inleven in de positie van de vluchtelingen onder ons.
Er is altijd een optimistische toon in de teksten, ondanks het chagrijn dat er ook is. Dit komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in het lied over de coronaperiode: iedereen is boos, iedereen weet het beter, iedereen is arts, minister en ongeduldig, maar
de wind waait rivier stroomt buiten is vol hoop een meisje loopt op de brug en fluistert daar haar droom dat iedereen en overal gelukkig moge zijn weg met mineur er ligt een wereld voor de deur.
Samen met andere musici
Helge en Tim willen de regio muzikaal verrijken en hebben al een serie concerten plus try-outs gegeven. Daarbij zochten zij met succes samenwerking met uiteenlopende professionele musici uit de regio. Soms organiseren zij een heel ensemble om hen te begeleiden. Zo schuiven soms bekende Loenenaren aan, zoals de altvioliste Bernadette Verhagen en trombonist Simon Westveen, al dan niet met zijn blazers verenigd in ‘Goed Koper’.
Plannen voor de toekomst
‘Hier om de hoek’ werkt hard aan een cd, die – als de planning lukt – eind september klaar is. Dat wordt een echte streekproduct. En er zal nog veel meer gebeuren, want Tim en Helge zijn flexibel. Helge schrijft al nieuwe liederen, Tim maakt nog een paar mooie nieuwe arrangementen voor een nog gevarieerder steunorkest. En, wie weet, ook een video-opname, want per slot van rekening is Tim ook filmregisseur. Om de plaat te promoten is het duo nu al bezig met het organiseren van nieuwe concerten rond eind september. Het belooft een mooie nazomer te worden. Blijf op de hoogte via: www.hieromdehoek.live
Maarten Elling
Foto: Tim Klaase en Helge Slikker op fort Nieuwersluis
