Na anderhalf jaar voorbereiden en aftellen komt het nu wel heel dichtbij, de 16- jarige Myrthe van Oort uit Loenersloot vertrekt op 23 december 2022 voor een leerzaam zeilavontuur op een tallship. Myrthe gaat mee met een leerreis van Masterskip, een organisatie die jongeren uit havo 4 en vwo 4 & 5 meeneemt de wijde wereld in voor een unieke en bijzondere leerervaring.
Hoe de wind waait
“Nu de dagen korter en kouder worden, is het natuurlijk een extra aantrekkelijk vooruitzicht om naar uit te kijken”, aldus een enthousiaste Myrthe. “Weliswaar ben ik er met Kerst niet, maar ik heb gewoon een andere witte winter, eentje met witte stranden.” De reis kent een aantal etappes, waar je uit kunt kiezen. Afhankelijk van de keuze ben je dan 5 of 6 weken onderweg. Eerst maakt het schip de oversteek naar de Cariben. Myrthe stapt op St. Maarten op en vaart dan langs meerdere eilanden, zoals St. Vincent en de Grenadines: “Het is maar net hoe de wind waait waar je uitkomt.”
Snorkelen met schildpadden
De reis is een leerzaam avontuur op veel manieren. Het dagelijkse programma op het schip biedt structuur en bestaat uit een aantal onderdelen. Sowieso is er dagelijks uitgebreid tijd ingeruimd voor schoolwerk, waardoor je ook gewoon aan je leerplicht voldoet. Je neemt je eigen schoolwerk, inclusief toetsen, mee op reis. Dat vraagt wat van je discipline en zelfstudie. Er zijn mentoren en docenten op het schip aanwezig die je kunnen helpen. Ook staan er activiteiten op het programma waarbij je op ontdekking gaat op locatie, zoals hiken op de eilanden, leren kennen van de cultuur en de bewoners, bezoeken van scholen en beleven van de natuur: “Ik kijk al uit naar het snorkelen met dolfijnen en schildpadden, dat zou toch super zijn! Ook worden we een nacht gedropt op een eiland en moeten dan zelf ons eten warm zien te krijgen en overnachten.” Een soort Expeditie Robinson, dacht ik hardop.
Kapitein op het schip
Ook komt leren zeilen uitgebreid aan bod. En dan nog wel op tallship de Wylde Swan. Voor de kenners/liefhebbers onder ons, het betreft een 62 meter lange dwarsgetuigde topzeilschoener met 2 masten van 40 meter hoog (daarin klimmen ze ook naar de top) en 7 zeilen. Het is de grootse en snelste topzeilschoener ter wereld. Gedurende de reis ontdek je verschillende facetten van het zeilen op zo’n tallship. De laatste week is de ship-take-over, waarbij de trainees zelf alles doen. Om je daarop voor te bereiden, solliciteer je naar een taak op basis van je interesse en capaciteiten. “Wat ik zou willen doen? Ik wil wel kapitein worden.” antwoordt Myrthe. “Daarnaast leren we navigeren op de sterren, hoe cool is dat! En iedere avond lopen we wacht, afwisselend worden we ingedeeld voor een blok. Het laatste blok eindigt om 02.00 uur en dan moet je de volgende ochtend gewoon weer op om 6.45 uur.” “Misschien handig om dan vooraf even te slapen”, voegde haar moeder Marlies eraan toe. “Maar daar komt ze vanzelf wel achter.” Tijd voor ontspanning is er uiteraard ook, zoals samen Pirates of the Carribean kijken op het grootzeil of muziek maken met de instrumenten, die er zijn. “En het dek schrobben, iedere dag wordt tijdens het Happy Hour het hele schip schoongemaakt, ook op vrije dagen.”
Moeder Marlies las over deze mogelijkheid op Facebook en liet het aan haar dochter zien. “Is dit niet wat voor jou?” Myrthe zeilt via de scouting in Breukelen al jaren op Loosdrecht en geniet van het relaxte gevoel op het water en even afgesloten te zijn van de dagelijkse dingen. Ook is ze eerder op zeilkamp geweest in Vinkeveen. “Wat me hierin zo aanspreekt, is het ontdekken van de wereld. Van nieuwe bestemmingen en andere culturen. We gaan wel op vakantie naar het buitenland, maar dit is toch echt wel heel anders dan naar Frankrijk gaan met mijn ouders.” Haar ouders juichen het initiatief van harte toe: “Ik ben ook gewoon plaatsvervangend jaloers. Dit zou ik zelf echt heel graag hebben meegemaakt”, aldus haar moeder. “We zijn als ouders nu al supertrots op haar, want ze heeft het maar mooi zelf ook voor elkaar gekregen om dit te kunnen doen.”
Mogelijk maken
Om het mogelijk te maken, heeft Myrthe de afgelopen anderhalf jaar veel acties ondernomen. Want een dergelijk avontuur kost algauw € 7.000. Dat is best spannend, want hoe krijg je zo’n groot bedrag bij elkaar? Daarvoor is je zakgeld echt niet voldoende. Ze liet zich inspireren door de acties van andere deelnemers, die al eerder op een dergelijke reis waren meegegaan. Ze maakte een sponsorboek waarin potentiële sponsoren de keuze hadden hoe ze wilden bijdragen. Dat ging van zelfgemaakte appeltaarten tot sponsordiners en een BBQ. Ze kookte vijfgangen sponsordiners bij haar thuis, compleet met amuses en tussengerechten en haar ouders deden de bediening. De diners waren een succes en een leuke manier voor mensen om elkaar te leren kennen. Diverse lokale ondernemers hielpen haar aan ingrediënten voor de diners, zoals Prinselijk Proeven, bakkerij Both en Jumbo. Daarnaast bood ze de mogelijkheid om bedrijfslogo’s af te drukken op producten, zoals zitzakken, vlaggen en haar eigen sponsorshirt is voorzien van logo’s van lokale ondernemers. Ook gaf ze een interview op de radio en voor een artikel in de krant. “Ook echt geweldig waren de reacties en bedragen die we via een bericht op Facebook hebben opgehaald. Zo gaf iemand alleen al een bijdrage omdat hij het zo’n gaaf avontuur vond dat hij zelf ook vroeger had willen doen”, vertelde haar moeder. Vorige maand is het Myrthe gelukt om het benodigde bedrag bij elkaar te krijgen.
Voorbereiding
Het leren begint al vanaf het moment dat je bedenkt dit te doen. Naast benaderen van mensen en het bijeenbrengen van het geld is ook het voorbereiden van het benodigde lesmateriaal nodig. Dit hele verhaal begon natuurlijk met het verkrijgen van toestemming en medewerking van school, het Aloysius College. “Ik ben naar mijn afdelingsleider en mijn mentor gegaan en heb mijn plan toegelicht. Zij vonden het een prachtige kans en een unieke leerervaring. Ook de directeur verleende officieel toestemming en heeft me zelf gesponsord! De docenten hielpen me ook financieel door muffins bij me te bestellen. Ook qua leenlaptop en digitaliseren van lesstof hebben ze me ondersteund. Er is namelijk geen wifi aan boord en aangezien ik weinig gewicht kan meenemen, zijn boeken veel te zwaar. Alles moet gedigitaliseerd zijn en/of moet je downloaden. Met die voorbereidingen ben ik nu bezig evenals met het schrijven van een plan van aanpak voor mijn lesprogramma in de periode op het water.”
Back to basics
Het inpakken vraagt de nodige voorbereiding. Zo mag er maar weinig bagage mee. Het blijft beperkt tot een paar kledingstukken die je aan boord kunt wassen, wat persoonlijke spullen en toiletartikelen. Dan wel de biologische versie van producten als zonnebrand en shampoo, zodat je zo min mogelijk het milieu belast. Zonnebrand geeft bijvoorbeeld af in het water en dat is slecht voor het koraal. “Douchen mag je maar één keer per week 10 minuten. De rest doe je denk ik met (zee)water.” Dat er geen wifi is, betekent dat er een heel stuk minder op schermpjes kan worden gekeken en via social media of andere online manieren heel weinig contact mogelijk is gedurende de reis. Communicatie is beperkt tot één keer per week een sailmail versturen naar je ouders van 500 woorden. Andersom geldt dat voor de ouders ook: “Het zal even wennen zijn, maar loslaten hoort er op deze leeftijd zeker bij. We hebben er alle vertrouwen in. En mocht er echt wat zijn, dan is er altijd nog de satelliettelefoon”, gaf Marlies aan.
Volg je droom
“Welke tips wil je meegeven aan de lezers van Loenens Nieuws die ook een droom hebben of een dergelijk avontuur wel zien zitten?” wilde ik graag weten. “Ga ervoor en begin vooral gewoon. Blijf niet stilstaan bij het zou misschien wel leuk zijn als, maar durf ervoor te gaan. Wees bijdehand. En begin vooral op tijd.”, aldus Myrthe. “Volg je droom!”
“Hoe kunnen de lezers jouw avonturen volgen?” vraag ik aan Myrthe. “Mijn toegang tot internet is beperkt, maar wel kun je onze belevenissen aan boord volgen via onze blog, waar steeds weer een andere deelnemer vertelt over de belevenissen van de dag. Ik zal af en toe een kort berichtje kunnen schrijven.” De link naar de blog en de belevenissen van Myrthe delen we in de komende edities van LoenensNieuws delen. Wil je vast wat meer weten? Kijk dan op de persoonlijke pagina van Myrthe via deze QR code:
