Bram van den Berg, 1940 – 2023
Bram van den Berg, de slager uit Loenen: wie kende hem niet? Lange tijd vormden Bram en Meta met hun teckel een vertrouwd beeld in de Dorpsstraat. Of je nu vlees, iets anders of helemaal niets kocht bij Bram, je wist waar hij woonde en je wist ook dat hij niet zomaar iemand was. Op het laatst vertrokken Bram en Meta naar een kleinere woning, vanwege de gezondheid van Bram.
Slager van huis uit
Bram heeft nooit beter geweten of hij zou slager worden. Vanaf zijn dertiende werkte hij al in de slagerij van zijn vader. In die tijd waren er in Loenen nog zes slagerijen.
Bram zat al vier jaar in het vak toen hij naar de slagersvakschool ging. Daar was geen ontkomen aan. Hij deed dat met frisse tegenzin, maar slaagde voor zijn diploma’s met vlag en wimpel: voor het praktijkgedeelte werd hij landelijk eerste, voor het theoriedeel tweede. Dat was Bram: zoiets hoort er nou eenmaal bij en als het dan toch moet, doe je het ook goed.
Bram heeft alle veranderingen in het slagersvak wel haast ‘aan den lijve’ ondervonden, ook de inkoop en het slachten. Vroeger bestelden de klanten het vlees vooraf en stond je vroeg op om alles klaar te maken. Een groot deel van de dag zat je dan op de fiets om alle bestellingen rond te brengen.
Bram en de in Vreeland wonende Meta leerden elkaar kennen tijdens een muziekfeest in Vreeland. In 1962 trouwden ze en daarmee was ook gelijk bezegeld dat Meta in de slagerswinkel van Bram en zijn ouders aan het werk ging.
Een icoon in het dorp
Na verloop van tijd was Bram nog de enige slager in het dorp. De dorpelingen hielden vaak stil voor de winkel, zeker als je met kinderen was. Zij vergaapten zich dan aan de etalage die prachtig versierd was met een treintje, sneeuw, speelgoedpoppetjes, kermistaferelen en lichtjes. Je kinderen waren er niet weg te slaan en als Meta dat in de gaten had, riep ze hen ook wel eens binnen om de boel van dichtbij te kunnen bekijken.
Bram was een begrip in het dorp. Lange tijd was hij vrijwilliger bij de brandweer. Hij trakteerde verenigingen zo links en rechts op zijn producten. Zo zorgden Bram en Meta bij de jaarlijkse oliebollenactie voor soep en worst voor het team van de oliebollenbakkers. Het verhaal gaat dat, wanneer Bram hoorde dat een klant een kind gekregen had, hij ogenblikkelijk een biefstuk ging brengen. Wanneer je met hem over al deze dingen sprak, was zijn commentaar: “dat is heel gewoon en bovendien leuk om te doen”.
Een hoogtepunt waren altijd de jaarlijkse feesten op, en rond Koninginnedag. Iedereen wist dat op een van de avonden de ‘burgermaaltijd’ te genieten was in de feesttent op het Doude van Troostwijkplein. Bewoners zaten dan aan lange tafels en als Bram en Meta opkwamen met hun enorme vaten met dampende erwtensoep was er gejuich, applaus en muziek te horen.
Bram en Meta hadden drie kinderen. De oudste, Donald, is bij een bedrijfsongeluk overleden. Dat was een enorme klap voor het gezin. Dochter Astrid en zoon Bram jr en de zes kleinkinderen vormden een groot geluk voor Bram en Meta. Op 27 augustus is Bram overleden. Niet alleen zijn dierbaren zullen hem missen maar velen in ons dorp.
AE
